نظام حقوقی بین‌المللی حاکم بر منابع ژنتیکی انسانی و غیرانسانی

منابع ژنتیکی، جزئی از تنوع زیستی و ماده اولیه صنعت فناوری زیستی است. درعین‌حال، پیشرفت سریع و انکارناپذیر این فناوری با بهره‌گیری از ذخایر ژنی زیست‌کره، چالش‌های فرامرزی بسیاری را برای جامعه بین‌المللی به وجود آورده است که لزوماً با تدبیر به‌موقع حوزه‌های علوم مرتبط نظیر اخلاق، سیاست، اقتصاد و حقوق همراه نبوده است. این عدم‌ همپایی بین سرعت پیشرفت علم و مدیریت آثار آن، به‌ویژه در نظام حقوق بین‌الملل با توجه به ساختار غیرمتمرکز جامعه بین‌المللی و به ‌دلیل ماهیت متکثر آن، نمود بیشتری داشته است. بااین‌همه، در همین مرحله از توسعه حقوق بین‌الملل و به‌منظور پاسخ‌گویی حقوقی به مسائل نوپا و نوظهوری که پیشرفت این صنعت به­ وجود آورده است، می‌توان با بهره‌گیری از برخی اصول حقوقی در این نظام، مسائل زیربنایی ازجمله «تعیین جایگاه حقوقی منابع ژنتیکی» را تبیین کرده و در جهت رفع دیگر چالش‌های پیش ‌روی جامعه بین‌المللی، گام‌های اولیه را برداشت.